vakt ::: (a. i. c. : evkat) : 1) vakit, zaman. 2) saat, günün muhtelif saatleri. 3) mevsim. 4) münâsip, uygun zaman. 5) boş zaman. 6) geçim. 7) çağ, zaman. 8) fırsat. 9) muayyen, belirtilen zaman.

vakt-i asr ::: ikindi zamanı.

vakt-i fecr ::: tan yerinin ağarma vakti.

vakt-i fursat ::: fırsat zamanı; fırsatın ele geçtiği zaman.

vakt-i gurûbî ::: alaturka saat; ezânî saat de denilen Güneş'in batmasiyle hesaplanan vakit.

vakt-i hacet ::: lüzumlu vakit, ihtiyaç zamanı.

vakt-i hazar ::: barış zamanı.

vakt-i ınerhûn ::: beklenen çağ ve zaman.

vakt-i muhtar ::: düğün, ziyafet, muharebede hücuma geçme gibi hallerde uygun bir zaman tâyini.

vakt-ı nücûmi ::: yıldızlara göre düzenlenen vakit.

vakt-i sefer ::: savaş zamanı.

vakî-i zevali ::: Güneş'in öyle zamanından hesaplanan vakit, alafranga saat.

vakt ü hâl ::: paraca olan vaziyet.

vakt-i zuhr ::: öğle zamanı.

vakit ::: zaman.

Vakit :::

1. Zaman


2. Bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler.


3. Çağ.


4. Tespit edilmiş olan zaman
   Örnek: Kâhya - vakit gayri Süleyman, haber saldık gelecekler, pamuklar da kıvamına geldi - demişti. S. Kocagöz


5. Zaman anlatan kelimelere belirtilen durumunda geldiğinde "iken" anlamı veren bir söz.


6. İmkân, fırsat.


7. Geçim, para bakımından imkân.

vakit ::: zaman

vakt ::: vakit

vakt ::: ‬vakit

vakit ::: aralık, çağ, saat, zaman