Çağdaş Sözlük

tabii ~ طبیعی

Almanca Sözlük - tabii ~ طبیعی maddesi. Sayfa: 224 - Sira: 26

tabii - طبیعی almanca anlamı, طبیعی - tabii almanca osmanlıca ne demek. Osmanlıca-Almanca sözlükte طبیعی - tabii kelimesi nasıl geçiyor. tabii osmanlıca nasıl yazılır. tabii nedir, tabii ne demek arapca yazılışı.

Was bedeutet tabii طبیعی auf Türkisch? Was bedeutet tabii طبیعی ? tabii طبیعی Bedeutung des osmanischen deutschen Wörterbuchs.

ماذا يعني tabii طبیعی باللغة التركية؟ ماذا يعني ؟ tabii طبیعی معنى القاموس الألماني العثماني.

tabii طبیعی در ترکی به چه معناست؟ tabii طبیعی به چه معناست؟ tabii طبیعی معنی فرهنگ لغت آلمانی عثمانی.

tabii ~ طبیعی güncel sözlüklerde anlamı:

TABii ::: Tabiat icabı olan. Tabiatla alâkalı. Normal. Kendiliğinden.(...İşte meşiet-i İlâhiyye ile vücuda gelen işlerde "inşâallah inşâallah" yerine "Tabiî tabiî" demek ne kadar hata ve muhalif-i hakikat olduğunu kıyas et... M.)

TABii ::: Hazret-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm'ı sağ iken görmüş olan mü'minlerle yani Ashabla görüşmüş ve onlardan ders almış olan sâlih müslümanlar. (Bak: Ashab)

tabiî ::: (a. s.) : 1) tabîatle ilgili. 2) tabîat îcâbı olan. 3) olağan. [müen. : tabîiyye] [zıddı : "sun'î"]

tabiî ::: tabiatla ilgili, kendiliğinden.

Tabii :::


  1. Doğada olan, doğada bulunan.

  2. Olağan, alışılmış, her zamanki gibi olan, beklenildiği gibi
    Örnek: Sıcaklar arttıkça serin yerler aramak, âdeta tabii bir ihtiyaç hâline geliyor. A. Rasim

  3. Sağduyuya, mantığa, olağan düzene uygun olan
    Örnek: Beklenen cevap gelince derhâl yazılacağı tabiidir. Atatürk

  4. Yapmacık olmayan, doğal
    Örnek: Eğer sürmenin üstüne bunu sürmezsen renk tabii olmaz. P. Safa

  5. Katıksız, saf, doğal.

  6. Tabi.

tabîî ::: doğal , doğal olarak

tabiî ::: kendiliğinden

tabîî ::: ‬doğal

tabîî ::: doğal olarak

tabiî ::: (a. s.) 1) tabîatle ilgili. 2) tabîat îcâbı olan. 3) olağan. [müen. : tabîiyye] [zıddı :

tabii ::: doğal, olağan, saf

TABİÎ :::

Hazret-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm'ı sağ iken görmüş olan mü'minlerle yani Ashabla görüşmüş ve onlardan ders almış olan sâlih müslümanlar. (Bak: Ashab