şEREF ::: Yükseklik, yücelik. Büyüklük. * İnsanlar arasında geçerli ve makbul olma. Büyük bir makam sâhibi olma. * Cenab-ı Hakka itâat ve ubudiyyeti ve yüksek hizmeti ile çok ihsanına mazhar olma. * İftihâr, övünme.

şeref ::: (a. i.) : lüzumsuz harcama, (bkz. : israf).

şeref ::: (a. i.) : 1) [ma'nen] büyüklük, yükseklik, ululuk. 2) övünme, (bkz. : iftihar). 3) üstünlük, (bkz. : mümtâziyyet). 4) erkek adı.

şeref-i arızî, i izafî ::: mevki ve rütbeden gelen büyüklük.

şeref-i hamîdî ::: müz. sermüezzin Tevfik Beyin terkîbederek II. Abdülhamid'e ithaf ettiği makam ki, ismi sonraları Dr. Suphi Ezgi tarafından "şeref-nü-mâ" olarak değiştirilmiştir, (bkz. : şeref-nümâ).

şeref-i zatî ::: kendi öz vasıflarından ve faziletlerinden doan büyüklük.

şeref-üd-dîn ::: 1) dînin şerefi; 2) dilimizde "şe-râfettin" şeklinde erkek adı olarak kullanılır.

şeref-ül inşân ::: XVI. asır bilginlerinden Bursalı LâTniî Çelebi'nin Kanunî Sultan Süleyman adına kaleme aldığı eserdir, [insanların yaradılışta hayvanlardan her suretle üstün olduklarını belirtmek için yazılmıştır]

şeref-ül-mekân bi-limekân ::: mekânın şerefi me-kîn (oturan) ile dir.

şüref ::: (a. i. şerefe, şürfe'nin c.) : şerefeler, (bkz. : şürefât).

şeref ::: yücelik, büyüklük, değer.

şEREF ::: İnsanların en akıllısı ölümü çok hatırlayandır. Ölümü çok hatırlayan insana, dünyâda şeref, âhirette yüksek dereceler nasîb olur. (Hadîs-i şerîf-Berîka)

Allahü teâlâ müslüman yapmakla bizleri şereflendirdi. Allahü teâlânın verdiği bu izzetten bu şereften başka şeref ararsak, Allahü teâlâ bizi yine zelîl eder, her şeyden aşağı eder. (Hazret-i Ömer)

İnsanın şerefi ilim ve edeb iledir, mal ve neseb ile değildir. (Hazret-i Ali)

Şerefli bir insan olabilmek için; edeb sâhibi olmak, farzları edâ etmek, sâlihlerle sohbet etmek ve fâsıklardan (açıkça günah işleyenlerden) uzak durmak lâzımdır. (Ebü'l Hayr el-Akta)

Kaybetti peygamberin âilesi olma şerefini,
Kötülerle arkadaşlık ettiği için hazret-i Lût'un eşi,
Eshâb-ı Kehf'in köpeği onlarla olunca berâber,
Kavuştu haşr olma şerefine mü'minlerle berâber.

(Sa'dî Şîrâzî)

Şeref :::

1. Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, onur.


2. Erdem, gözü peklik ve yetenekle kazanılmış iyi şöhret
   Örnek: Kolay şöhret, güç sanatın şerefini daima kıskanmıştır. F. R. Atay

şeref ::: yücelik , büyüklük , yükseklik , şeref , üstünlük

şeref ::: ‬şeref

şeref ::: üstünlük

şeref ::: kıvanç

şeref ::: (a. i.) lüzumsuz harcama, (bkz. : israf).

şüref ::: (a. i. şerefe, şürfe'nin c.) şerefeler, (bkz. : şürefât).

şeref ::: onur, ün

ŞEREF :::