cevr ::: (a. i.) : 1) haksızlık, ezâ, cefâ, eziyet, gadir, zulüm; sitem. 2) tas. târîkat adamının ruhan ilerilemesine manî olan şey.

cevreb ::: (a. i.) : çorap. Çâk-ı cevreb : çorap söküğü.

cevsak ::: (a. i.) : köşk, konak.

cevse ::: (f. i.) : 1) köşk. (bkz. : cevsak). 2) çardak.

cevsek ::: (f. i.) : düğme.

cevşen ::: (f. i.) : örme zırh, vaktiyle giyilen savaş elbisesi.

cevşen-güdâz ::: (f. b. s.) : zırh eriten.

cevsen-pûs ::: (f. b. s.) : zırh giyen, zırhlı.

CEVR ::: Yeryüzü cevrle dolduktan sonra, benim Ehl-i beytimden (evlâdımdan) mutlaka birisi çıkar. Dünyâ daha önce nasıl zulüm ve cevr ile dolu ise o, dünyâyı adâletle doldurur. (Hadîs-i şerîf-Ebû Dâvûd)

Dînimizde, cevr edenlere azâb yapılacağı bildirilmiştir. (Muhammed Hâdimî)

cevr ::: haksızlık , üzme

cevir ::: haksızlık , üzülme , zulüm , eziyet

cevir ::: ‬haksızlık

cevir ::: üzülme

cevir ::: üzme

cevir ::: zulüm

cevr ::: ‬haksızlık

cevr ::: üzme

cevr ::: üzülme

cevr ::: zulüm