Çağdaş Sözlük

mahrec ~ مخرج

Almanca Sözlük - mahrec ~ مخرج maddesi. Sayfa: 311 - Sira: 19

mahrec - مخرج almanca anlamı, مخرج - mahrec almanca osmanlıca ne demek. Osmanlıca-Almanca sözlükte مخرج - mahrec kelimesi nasıl geçiyor. mahrec osmanlıca nasıl yazılır. mahrec nedir, mahrec ne demek arapca yazılışı.

Was bedeutet mahrec مخرج auf Türkisch? Was bedeutet mahrec مخرج ? mahrec مخرج Bedeutung des osmanischen deutschen Wörterbuchs.

ماذا يعني mahrec مخرج باللغة التركية؟ ماذا يعني ؟ mahrec مخرج معنى القاموس الألماني العثماني.

mahrec مخرج در ترکی به چه معناست؟ mahrec مخرج به چه معناست؟ mahrec مخرج معنی فرهنگ لغت آلمانی عثمانی.

mahrec ~ مخرج güncel sözlüklerde anlamı:

MAHREC ::: Çıkacak yer. * Ses ve harflerin ağızdan çıktıkları yer. * Mat: Bayağı kesirde çizginin altındaki sayı. (Payda) * Hususi bir meslek için adam yetiştirmeğe mahsus mekteb ve dâire. (Meselâ: Mekteb-i fünun-u harbiye zâbit mahrecidir.) * Tarik-i ilmiyede büyük bir pâyeye vesile-i irtika addolunan bir rütbe. * Mevleviyet. * Dahilde çıkarılan mahsulât ve emtianın sarfı için hariç memlekette bulunan mahal.

mahrec ::: (a. i. hurûc'dan c. : mahârc) : 1) hurûcedecek, dışarı çıkacak, çıkılacak kapı. 2) leng. ağızdan harflerin çıktığı yer, "çıkak, 'boğumlama yeri, fr. point d'articulation 3) ilmiyye rütbesinden istanbul tarîk-ı mevleviyetlerinin ilk payesi. 4) mat. *payda, âdî kesirde çizginin altındaki sayı.

muhrec ::: (a. s. hurûc'dan) : 1) ihrâcolunmuş, dışarı çıkarılmış. 2) bir şeyin sureti çıkarılmış.

mahrec ::: çıkış yeri.

mahrec ::: çıkış yeri

mahrec ::: ‬çıkış yeri

mahrec ::: (a. i. hurûc'dan c. : mahârc) 1) hurûcedecek, dışarı çıkacak, çıkılacak kapı. 2) leng. ağızdan harflerin çıktığı yer,

muhrec ::: (a. s. hurûc'dan) 1) ihrâcolunmuş, dışarı çıkarılmış. 2) bir şeyin sureti çıkarılmış.

MAHREC :::

Çıkacak yer. * Ses ve harflerin ağızdan çıktıkları yer. * Mat: Bayağı kesirde çizginin altındaki sayı. (Payda) * Hususi bir meslek için adam yetiştirmeğe mahsus mekteb ve dâire. (Meselâ: Mekteb-i fünun-u harbiye zâbit mahrecidir.) * Tarik-i ilmiyede büyük bir pâyeye vesile-i irtika addolunan bir rütbe. * Mevleviyet. * Dahilde çıkarılan mahsulât ve emtianın sarfı için hariç memlekette bulunan mahal.